汉末高顺
汉末高顺解读：
ér rú guǒ fán tiān zhēn de huā diǎn shí jiān qù xué yī xià de huà ——
yún shang yě dūn zài yáng yún fān de páng biān ， shēn chū shǒu zhǐ ， qīng qīng mǒ qù le shǒu biān ， yī kuài suì shí miàn de huī chén ， lù chū le suì shí miàn ， yī dào fán fù wú de dào wén
shā rén róng yì ， kě shì jiù rén què yào nán shàng wú shù bèi a ！
tuán zhàn bù xiān miǎo biǎn què ， miǎo diào bié rén jiù xū yào é wài duō dǎ chū bù shǎo de shāng hài ， zhè gè dào lǐ shéi dōu míng bái ， suǒ yǐ biǎn què bì xū sǐ ！
zūn jìng jiè ， bìng fēi shì bì guān jiù néng tū pò ， fēng cháng kōng zài zǐ yáng shí kū bì guān shù bǎi nián le ， què réng jiù wú fǎ tū pò ， biàn shì yīn wèi tā jī lěi bù gòu
nán jí zhōu nà zhǒng jí hán zhī xià ， nǎ pà shì yáng yún fān xiū wèi dá dào le jīn dān jìng jiè ， shēn tǐ zǎo yǐ jīng bù jù yán hán ， yī rán yě huì shòu dào yǐng xiǎng
ér cǐ kè yī gǔ zi pái shān dǎo hǎi de qì xī zhòng tiān ér qǐ ， shǎn diàn bān cóng yuǎn chù ér lái
dì zūn de xiū wèi yě tíng liú zài hé dào sì céng ， chōng jī wǔ céng guī yī de jiē duàn
tā hā hā yī xiào ， shēn chū shǒu bì ， dào ：“ yě bà
zhǐ yào néng jiāng jǐ wèi diàn xià yíng huí zǔ dì ， tā men yán zú biàn yǒu xìn xīn ， yǐ páng dà de zī yuán ， zài cì péi yù chū yī wèi zhì zūn qiáng zhě ！
