归一
归一最新章节：
峡谷深涧头顶的一线天空，都被混乱的金丝燕群和飞蝗覆盖，仰不见天，四周多是黑茫茫的
那位小姐实在是太美了，所以，俺就多看了几眼
面对这情景，杨云帆也不好发火，冷哼了一声道：“本座来自天澜圣界的紫金山
当慕长风等人阵法结成光罩将大家笼罩在内后，九朵磨盘大小的花朵也都子璀璨光芒中化成了花妖
“得找点事啊！真的无聊无聊好无聊啊！”常博哀嚎道
南极洲那种极寒之下，哪怕是杨云帆修为达到了金丹境界，身体早已经不惧严寒，依然也会受到影响
我若真转身离开，信不信你师傅马上会喊我有事相商？你这面皮呢，还得磨炼！
因为，那个方向正是蜀山剑主杨云帆一行人的栖居之地
那邱昊空嘶吼一声，而后扬手将这全力一刀尽力挥出，刀锋所过之处竟是连空气都涩滞了一瞬！
相比较老头子这家伙喜欢胡言乱语的性格，杨云帆内心更相信一本正经的天尘道人
归一解读：
xiá gǔ shēn jiàn tóu dǐng de yī xiàn tiān kōng ， dōu bèi hùn luàn de jīn sī yàn qún hé fēi huáng fù gài ， yǎng bù jiàn tiān ， sì zhōu duō shì hēi máng máng de
nà wèi xiǎo jiě shí zài shì tài měi le ， suǒ yǐ ， ǎn jiù duō kàn le jǐ yǎn
miàn duì zhè qíng jǐng ， yáng yún fān yě bù hǎo fā huǒ ， lěng hēng le yī shēng dào ：“ běn zuò lái zì tiān lán shèng jiè de zǐ jīn shān
dāng mù zhǎng fēng děng rén zhèn fǎ jié chéng guāng zhào jiāng dà jiā lǒng zhào zài nèi hòu ， jiǔ duǒ mò pán dà xiǎo de huā duǒ yě dōu zi cuǐ càn guāng máng zhōng huà chéng le huā yāo
“ dé zhǎo diǎn shì a ！ zhēn de wú liáo wú liáo hǎo wú liáo a ！” cháng bó āi háo dào
nán jí zhōu nà zhǒng jí hán zhī xià ， nǎ pà shì yáng yún fān xiū wèi dá dào le jīn dān jìng jiè ， shēn tǐ zǎo yǐ jīng bù jù yán hán ， yī rán yě huì shòu dào yǐng xiǎng
wǒ ruò zhēn zhuǎn shēn lí kāi ， xìn bù xìn nǐ shī fù mǎ shàng huì hǎn wǒ yǒu shì xiāng shāng ？ nǐ zhè miàn pí ne ， hái dé mó liàn ！
yīn wèi ， nà gè fāng xiàng zhèng shì shǔ shān jiàn zhǔ yáng yún fān yī xíng rén de qī jū zhī dì
nà qiū hào kōng sī hǒu yī shēng ， ér hòu yáng shǒu jiāng zhè quán lì yī dāo jìn lì huī chū ， dāo fēng suǒ guò zhī chù jìng shì lián kōng qì dōu sè zhì le yī shùn ！
xiāng bǐ jiào lǎo tóu zi zhè jiā huo xǐ huān hú yán luàn yǔ de xìng gé ， yáng yún fān nèi xīn gèng xiāng xìn yī běn zhèng jīng de tiān chén dào rén
